Cebinizde kalan son lirayla simit alıp da karnınızı doyurmayın, gidin onunla bir film yahut bir tiyatro seyredin.

İnsan gönülden ibarettir.

İnsanın içindeki buzullar, sanatın, edebiyatın verdiği ısıyla, insan sevgisiyle kolayca eritilebilir. Umut var insanda hâlâ!

İnsana dost olmak, fikre dost olmak, coğrafyaya dost olmak, tarihe dost olmak, kendi vücûduna dost olmak, komşuya dost olmak gibi kademe kademe, ama entegre, bir bütün içinde bütün dostluklar söylenmeye mecbûrdur. Bütün dostluklar söylenmelidir.

Hiç aşık oldunuz mu?… Bir dağ başında, bir ağaçla baş başa kalsam, o ağaca aşık olurdum.

Kalbini kullanıyor musun?

Her şeye dost olalım, uykuya dost olmayalım. Her şeye dost olalım, politikaya dost olmayalım. Her şeye dost olalım, hırs-ı mâl ve hırs-ı câha dost olmayalım. Her şeye dost olalım ve paraya dost olmayalım.

Gerçek olan aşktır.

Hiç birini sevdin mi? … Allah’ın yarattığı birini sevemeyen katı kalbinle, nasıl Allah’ı sevmeye talip olabilirsin?

Hiç bir şeye düşman olunmaz. Dostlukları, insanlar ayırırlar. Karşımızdakiler düşman olup olmamakta muhtârdırlar. Her sabah evinizden, Allah’a ev halkını, hâne halkını ısmarlayarak çıkınız. Onlar size “Güle güle” deyip dememekte muhtârdırlar. Hâne halkına yaptığınızı, gayrı olmayan halka da yapınız.

Çok genişlemeli kalbimiz sevebilmek için.